Zaprawy klejowe do płytek
Włókna celulozowe są z powodzeniem stosowane w recepturach zapraw klejowych do płytek.
Dodatek włókien wydatnie obniża tendencje zaprawy do spływania oraz zwiększa nieznacznie jej zdolność do odkształceń.
Włókna z celulozy charakteryzują się następującymi właściwościami:
- mają dużą odporność chemiczną i mikrobiologiczną;
- wykazują dużą trwałość w wysokich (do +200°C) i niskich temperaturach (do –70°C);
- zwiększają retencję wody w zaprawie
- poprawiają reologię zaprawy zarobionej wodą.
- włókna tworzą wtedy trójwymiarową sieć wiążącą substancje znajdujące się w zaprawie i zagęszczającą cały system.
- siły ścinające wywierane na układ powodują obniżenie lepkości układu.
- gdy siły ścinające przestają działać, sieć włókien odtwarza się i lepkość wzrasta
- włókna celulozowe stanowią mikrozbrojenie w zaprawie.
- dobrze rozproszone w całej warstwie elastyczne mikrowłókienka trwale wzmacniają wyrób po jego stwardnieniu;
- obniżają tendencje do powstawania rys skurczowych podczas wysychania.
- dodatek włókien wydatnie ogranicza spływ zapraw nakładanych na powierzchnie pionowe
Szczególnie korzystne rezultaty uzyskuje się dzięki zastosowaniu włókien o długości ok 0,5-1,5 mm. Ilość dodatku włókien do zapraw klejowych do płytek nie powinna przekraczać 1%, choć z reguły stosuje się znacznie mniejsze ilości, ok. 0,4% masy suchej mieszanki. Podsumowując, można stwierdzić, że włókna celulozowe stanowią materiał, którego zastosowanie w recepturach modyfikowanych zapraw może przynieść wiele wymiernych korzyści technologicznych. W przypadku zapraw klejowych do płytek dodatek włókien wydatnie ogranicza spływ zaprawy oraz zwiększa zdolność do odkształceń zaprawy mierzoną jako odkształcenie poprzeczne.
Warto w tym miejscu porównać charakter oddziaływania włókien z oddziaływaniem metylocelulozy w zaprawie klejowej. Włókna w przeciwieństwie do metylocelulozy nie rozpuszczają się w wodzie. Wywołują one natomiast efekt zagęszczający zaprawy poprzez wchłanianie pewnych ilości wody przez rurkowate makrofibryle. W wyniku takiego działania włókien, aby zachować prawidłową konsystencję zaprawy, należy odpowiednio zwiększyć wskaźnik wodno-cementowy. Efekt ten nie wywołuje jednak wyraźnego zwiększenia retencji wody w zaprawie, jak to ma miejsce w przypadku metylocelulozy.
.
Wyniki badań spływu wykazały, że dodatek włókien celulozowych wydatnie zmniejsza tendencje zaprawy do spływania. Bardzo korzystny wpływ włókien potwierdzają dodatkowe badania, dotyczące zapraw wykazujących bardzo duży spływ, objawiający się w badaniach normowych według PN-EN 1308 [15] spływaniem badanych płytek ceramicznych z płyty betonowej ustawionej w pozycji pionowej. Dodatek 0,8% włókien pozwolił na bardzo duże ograniczenie spływania zaprawy, do wartości poniżej 0,5 mm, pozwalającej na oznaczenie takiej zaprawy klejowej symbolem T – o ograniczonym spływie. Wyniki badań odkształcenia poprzecznego zapraw klejowych wykazały, że dodatek włókien celulozowych poprawia wartość ugięcia, przy którym następuje pęknięcie badanych płytek zaprawy. Podobnie jak w przypadku pozostałych oznaczeń nie zaobserwowano znacznych różnic wyników w odniesieniu do włókien o różnej długości.